Non era o ceo, non: era Ríos O Freixo (Outes, A Coruña)

Ir cedo aos restaurantes mola moito. Eran as dúas menos dez e estabamos case sós, en silencio: aínda non chegara a turma. Sonaba jazz, Dave Douglas. Trala xanela, o peirao do Freixo e, ao lonxe, Noia e a súa ponte. O Fefiñanes III Ano do 17 comezaba a abrir.

Xa tomaramos - crus os dous - un carneiro e unha ameixa fina desas, tremendos. E estabamos dando conta dunhas zamburiñas negras de Cambados espectaculares (si, como a da foto que abre o post). Non era o ceo, non: era Galicia, que é case o mesmo. Concretamente O Freixo, no Concello de Outes, Ría de Muros e Noia. Non debería dicilo moi alto.

Faltaba a caza - a pesca - maior. O lumbrigante á prancha e o sargo ao forno. E os percebiños de sobremesa. Sobresaínte Ríos O Freixo. Sobresaínte.